In dit complex letten we een beetje op elkaar

Ruim vijf jaar geleden leverde Woningbelang haar appartementencomplex aan de Bosstraat in Valkenswaard op. Hier wonen mensen met én zonder een psychiatrische achtergrond in hetzelfde gebouw. Jeroen en Mariska zijn bewoners van het eerste uur en in de loop der jaren werden ze goede vrienden. “In dit complex letten we een beetje op elkaar.”

Woningbelang vindt het belangrijk om ook woningen te bieden aan mensen die extra hulp nodig hebben, zodat zij deel uit kunnen maken van de maatschappij. In de Bosstraat wonen verschillende cliënten van de GGzE naast bewoners zonder achterliggende problematiek. De GGzE-cliënten hebben een psychiatrische achtergrond, wonen zelfstandig en krijgen begeleiding van de GGzE. Jeroen is één van hen. “Ik wilde al jaren op mezelf wonen en ik heb hard gewerkt om dat voor elkaar te krijgen”, vertelt hij. “Ik ben van mijn verslavingen afgekomen en heb veel therapie gevolgd. Ik moest leren om voor mezelf te zorgen en om me open te stellen voor anderen. Lange tijd woonde ik onder begeleiding. Tot de GGzE mij een eigen appartement aan de Bosstraat aanbood. Ik zei meteen ‘ja’.”

Gemoedelijke sfeer
Mariska kwam tegelijk met Jeroen aan de Bosstraat wonen. Ze wist dat ze ook buren met een psychiatrische problematiek zou krijgen en dat vond ze prima. “Het is belangrijk dat iedereen de kans krijgt om zelfstandig te wonen”, zegt Mariska. “Ieder mens doet ertoe en mag gezien en gehoord worden. Iedereen wil toch gelukkig zijn? Daar heb je elkaar voor nodig. In dit gebouw letten we een beetje op elkaar: gaat alles goed, kunnen we iets voor elkaar doen? De meeste mensen wonen hier al vanaf het begin en dat is een goed teken. De sfeer is heel gemoedelijk.”

Nette jongeman
Jeroen woont helemaal zelfstandig. Twee keer per week komen zijn begeleiders kijken hoe het met hem gaat, maar verder doet hij alles zelf: van zijn huis poetsen tot zijn geldzaken regelen. “Ik ben een nette jongeman van 48 jaar en dat wil ik anderen graag laten zien”, zegt hij. “Veel mensen vinden ‘psychiatrische problemen’ een beetje eng. Maar niemand hoeft bang voor mij te zijn. Ik ben een vreedzaam, rustig mens en heb alles onder controle. Jarenlang ben ik verschrikkelijk eenzaam geweest. Toen ik hier kwam wonen, zei ik meteen: iedereen mag een praatje komen maken en mag aanbellen als er iets is. Ik wil er graag voor anderen zijn.” 

Vriendelijk en open
Mariska: “Dat is inderdaad typisch Jeroen: vriendelijk en open. Hij staat altijd klaar om te helpen. Wij leerden elkaar goed kennen toen ik een hond kreeg. Ik wandelde regelmatig langs zijn balkon en Jeroen vond de puppy geweldig. We spraken elkaar steeds vaker en zo werden we goede vrienden. Jeroen en ik begrijpen elkaar goed, we staan hetzelfde in het leven. Dat hij zich soms alleen voelt, vind ik heel erg. Ik ben blij dat ik kan helpen om die eenzaamheid wat te verminderen.” “Voor mij is het belangrijk dat ik niet alleen ben”, zegt Jeroen. “Gelukkig komt de buurman elke dag koffiedrinken en maak ik regelmatig een praatje met andere buren. Zonder die contacten sluit ik me in mezelf op. De eenzaamheid komt nog steeds met vlagen, maar nu ik hier woon gaat het veel beter. Ik ben goed bezig en zo wil ik doorgaan.”