Rob Möhlmann ging met pensioen

Directeur-bestuurder Rob Möhlmann met pensioen
“Het was een voorrecht dat ik dit werk mocht doen”

Ruim 35 jaar waren directeur-bestuurder Rob Möhlmann en Woningbelang onlosmakelijk met elkaar verbonden. Hoewel hij de sociale woningbouw én Woningbelang nog lang niet beu was, was toch de tijd gekomen om afscheid te nemen. Per 1 juli 2020 ging Rob met pensioen. Tijd om terug te blikken op 35 boeiende jaren. “Het is geen moment saai geweest.”

In maart 1985 deed Rob Möhlmann zijn intrede bij Woningbelang. Hij begon als participatiemedewerker, werd na twee jaar hoofd Bewonerszaken en weer twee jaar later directeur. “De rode draad in mijn loopbaan was mijn betrokkenheid bij bewoners”, zegt Rob. 

“Het is mooi om mensen met een smalle beurs aan een fijn huis te kunnen helpen. Prettig wonen is heel belangrijk en ik vind het een voorrecht dat ik dit werk mocht doen. De sociale woningbouw zorgt er mede voor dat in Nederland niemand in een krottenwijk hoeft te wonen. Dat is een groot goed en daar mogen we best wat zuiniger en trots op zijn.”

Fluitend naar het werk
Rob was maar liefst 31 jaar directeur van Woningbelang, maar zijn baan verveelde hem nooit. “Als het meer van hetzelfde was geworden, was ik iets anders gaan doen”, vertelt hij. “Maar het is bij Woningbelang geen moment saai geweest. Daardoor ging ik elke dag fluitend naar mijn werk. Toen ik bij Woningbelang begon, ging het maar om één ding: huizen bouwen en verhuren. Dat is nog steeds heel belangrijk, maar er kwamen ook veel taken bij. We werken aan leefbare wijken, duurzaamheid en aan huisvesting voor mensen die zorg nodig hebben. De maatschappij verandert voortdurend en we spelen hier steeds op in.”

Bouwprojecten om trots op te zijn
De afgelopen jaren realiseerde Woningbelang veel mooie projecten. Rob is trots op de nieuwe energiezuinige woningen die Woningbelang bouwde in Valkenswaard en Bergeijk. Ook op de realisatie van De Rapelenberg en het woonzorgcomplex aan de Nieuwe Waalreseweg kijkt hij met trots terug. “In de Rapelenberg wonen mensen met een verstandelijke beperking, die zorg krijgen van Lunet zorg, en senioren die van ons huren”, zegt Rob. “Dat is een mooie combinatie met voordelen voor beide groepen.” 

Samenwerking zoeken
Het woonzorgcomplex aan de Nieuwe Waalreseweg kwam tot stand met Rob’s moeder als inspiratie. “Mijn moeder van 90 jaar was met grote tegenzin verhuisd naar een verzorgingshuis in haar woonplaats Driebergen”, vertelt Rob. “We vroegen haar waar een verzorgingshuis aan zou moeten voldoen om het een beetje prettig te maken. Ze wilde niet tussen alleen maar ‘oude’ mensen wonen, ze wilde goed eten en een eigen appartement waar ze ons kon ontvangen. Die voorwaarden namen we mee naar zorgorganisatie Valkenhof. Met de wensen van mijn moeder bouwden we samen het woonzorgcomplex met ontmoetingsruimte De Zoete Inval voor mensen in Valkenswaard. De bewoners zijn dik tevreden.” Woningbelang zoekt zoveel mogelijk de samenwerking met partners. “De huidige vraagstukken zijn zo ingewikkeld, dat niemand ze meer alleen kan oplossen”, zegt Rob. “De vele inspirerende gesprekken met huurders, de HBV, de wijkcommissies, samenwerkingspartners en collega’s  ga ik zeker missen. Net als het meedenken over slimme oplossingen voor moeilijke vraagstukken.”

Keuzes maken
Rob laat Woningbelang met een gerust hart achter. Woningbelang behoort al jaren tot de beste woningcorporaties van Nederland en de organisatie is financieel gezond. “Ik ben trots op onze medewerkers, die zich elke dag met hart en ziel inzetten voor de huurders en woningzoekenden. Een prachtige club mensen om mee te werken. Maar dat betekent niet dat mijn opvolger in een gespreid bedje terecht komt”, zegt Rob. “Onze huizen duurzaam maken, wijken leefbaar houden, genoeg betaalbare woningen bouwen: er liggen enorme opgaven. Bovendien is er steeds minder geld beschikbaar voor woningcorporaties en daarom moeten er keuzes gemaakt worden in wat we wel en wat we niet kunnen doen.”

Nieuwe fase begint
In al die jaren is Woningbelang een belangrijk onderdeel van Rob ’s leven geweest. Toch verwacht hij dat hij de organisatie na 1 juli wel los kan laten. “Ik zie mijn pensioen als een nieuwe fase waarin ik andere dingen ga doen. Meer samen met mijn Wiefse op pad, wandelen, fietsen, cultuur en natuur, Spaans leren. En ik ga ontdekken wat ik nog meer kan in de muziek en de teken- en schilderkunst.”